闲情赋

闲情赋原文：

寒雨连天夜入吴，平明送客楚山孤
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
相思黄叶落，白露湿青苔
梅花雪，梨花月，总相思
金柳摇风树树，系彩舫龙舟遥岸
长因送人处，忆得别家时
傥寄相思字，愁人定解颜
咬定青山不放松，立根原在破岩中
他乡生白发，旧国见青山
记得那年花下，深夜，初识谢娘时
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
桃李出深井，花艳惊上春

闲情赋拼音解读：

hán yǔ lián tiān yè rù wú，píng míng sòng kè chǔ shān gū
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
xiāng sī huáng yè luò，bái lù shī qīng tái
méi huā xuě，lí huā yuè，zǒng xiāng sī
jīn liǔ yáo fēng shù shù，xì cǎi fǎng lóng zhōu yáo àn
zhǎng yīn sòng rén chù，yì dé bié jiā shí
tǎng jì xiāng sī zì，chóu rén dìng jiě yán
yǎo dìng qīng shān bù fàng sōng，lì gēn yuán zài pò yán zhōng
tā xiāng shēng bái fà，jiù guó jiàn qīng shān
jì de nà nián huā xià，shēn yè，chū shí xiè niáng shí
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
táo lǐ chū shēn jǐng，huā yàn jīng shàng chūn
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这是本书的编辑者在最佳行为方式上举的一个例子。乐正子显然没有选择最佳行为方式，他长途旅行来到齐国，便首先忙起了自己的事情，等事情办得差不多了，才去看老师。他的这种作为，在现代人看来
①这首诗选自《弘治宁夏新志》（《嘉靖宁夏新志》《万历朔方新志》《乾隆宁夏府志》《乾隆银川小志》《朔方道志》均收录此诗）。夏城，此指晋时赫连勃勃建立大夏国时的都城统万城（在今陕西靖边
此词表现的是一对恋人的“爱情三部曲”：初盟，别离，重逢。全词不过五十几个字，而能造成两种境界，互相补充配合，或实或虚，既有彩色的绚烂，又有声音的谐美，足见作者词艺之高妙。“彩袖殷勤
①此词调名亦作《渔父词》，《历代诗余》中作《渔歌子》。据宋阮阅《诗话总龟》载：“予尝于富商高氏家，观贤画《盘车水磨图》，及故大丞相文懿张公弟，有《春江钓叟图》，上有南唐李煜金索书《
从前想移居住到南村来，不是为了要挑什么好宅院；听说这里住着许多纯朴的人，愿意同他们度过每一个早晚。这个念头已经有了好多年，今天才算把这件大事办完。简朴的屋子何必求大，只要够摆床

相关赏析

金谷园曾经是锦绣繁华的丽园，如今已是杂树横空、蔓草遍地了。写春色用“乱生”二字，可见荒芜之状，其意味，与杜牧《金谷园》诗中的“流水无情草自春”相近。“谁为主”之问，除点明园的荒凉无
释迦牟尼佛说：当恶人听到有善人在做善事时，就故意来找麻烦，打扰破坏行善。这时，你要自己心平气和，做善事不动摇，也不要恼怒责骂打扰你的那个恶人，不理睬他。那么，那个恶人，就是自己给自
李晟字良器，是洮州临潭县人，世代凭武艺做官，但职位都不超过偏将。李晟年幼时，父亲去世，侍奉母亲很孝顺。　　他身高六尺，十八岁时，投奔河西节度使王忠嗣，跟随他进攻吐蕃。一个凶悍的吐蕃
本篇以《天战》为题，乃取“天时”之义，其要旨是阐述发动战争的时机选择问题。它认为，要对敌国发动进攻，必须选择有利战略时机，而不能靠占卜“孤虚向背”来确定进攻的时日和吉凶。当敌国出现
一十岁就能够即席作诗，酒宴上的蜡烛烧残了大半，烛芯的灰烬也冷却了。送别的筵宴已近尾声，在座的人触动离情。遥远的丹山道上，美丽的桐花覆盖遍野，丹山路上不时传来雏凤清脆圆润的鸣声，

作者介绍

安凤 安凤，寿春人，少于乡里徐侃友善，俱有才学。本约同游宦长安，侃性纯孝，别其母时，见其母泣涕不止，乃不忍离。凤至长安，十年不达，耻不归。后忽逢侃，携 手话阔别，话乡里之事，悲喜俱不自胜。同寓旅舍数日，忽侃谓凤曰：“我离乡一载，我母必念我，我当归。君离乡亦久，能同归乎？”凤曰：“我本不勤耕凿，而 志切于名宦。（浮木注：我本来就不勤于耕作，志向在于取得功名）今日远离乡国，索米于长安，无一公卿知。十年之飘荡，大丈夫之气概，焉能以面目回见故乡之 人也？”因泣谓侃曰：“君自当宁亲，（浮木注：此处‘宁’指，在外子女回家省视父母）我誓不达不归矣！”于是二人互赠诗歌（见上）。凤犹客长安。因夜梦 侃，遂寄一书达寿春。首叙长安再相见，话幽抱之事。（浮木注：“幽”，内心，志向；“抱”，抱负，襟抱）侃母得凤书，泣谓附书之人（浮木注：寄递书信之 人）曰：“侃死已三年。”却到长安，告凤，凤垂泣叹曰：“我今日始悟侃别中‘泉下亦难忘’之句。”