【双调】湘妃引 秋夕闺思

【双调】湘妃引 秋夕闺思原文：

恨多才何处飘零。填不满凄凉幽窖，捱不出凄惶梦境，打不开磊块愁城。　解嘲
　　银盆水浸牡丹芽，青琐窗涵翡翠纱，绛台灯籼胭脂蜡。东湖处土家，闲遥遥
　　拂寒生踉跄步空□，踏冻雪趑趄度浅湾，拨荒榛屈曲盘深涧。抵多少庐山高
　　守清贫随分乐清贫，求荐人何方可荐人？说聪俊谁肯怜聪俊？儒冠多误身，
头ㄋ鹊啼鸦。实不望修身儒业，□准备应差县衙，不思量献策京华。　自述
一笑天开。官厨酒分银瓮，御筵花袅翠牌，带天香两袖归来。　题情
　　守书窗何日离书窗，瞻玉堂何时步玉堂，避风浪何处无风浪。浮生空自忙，
的世途难况味全殊。麟脯行犀者，驼蜂出翠釜，都不如莼菜鲈鱼。　京口道中
　　得峥嵘我怎不峥嵘，倦懵憧咱非真懵憧，要知重人越不知重。嘻嘻冷笑中，
台？　又
　　露浸浸芳杏洗朱颜，云冉冉晴峦闪翠鬟，烟蒙蒙弱柳迷青盼。天然图画间，
怀别有新奇。宝篆香燃宝兽，玉乳茶浮玉杯，金盘露滴金。
　　莺煎燕聒惹相思，雁去鱼来传恨词，蜂喧蝶闹关心事。俺风流的偏惯此，三
君看萧萧只数叶，满堂风雨不胜寒
　　干相思心绪乱如丝，虚疼热恩情薄似纸，死亻孱亻愁语话儿尖如刺。姆王魁
　　绯榴喷火照离筵，紫楝吹花扑画船，绿莎带雨迷荒甸。望乡关归路远，恼人
去匆匆无计留连。唱阳关一声声哀怨，醉歧亭一杯杯缱绻，上河梁一步步俄延。　有所赠
聚散谁知？昨日开画船西湖欢笑，今日供祖帐东门叹息，来日唱阳关南浦别离。　和陆进之韵
伤心一事无成。物换人非旧，时乖道不行，愁对书灯。
数种儿撑达。醉眼儿偷付些春信，甜口儿翻腾些嗑呀，热心儿出落着欢恰。　赠别
　　生香玉碾就美容仪，回文锦攒成巧见识，解语花簇出春娇媚。佳人难再得，
自是荷花开较晚，孤负东风
蜀道难，对梅花细说愁烦。谁家无锦衾毡帐？那答无银筝象板？何处无玉辔雕鞍？　旅舍秋怀
叹息老来交旧尽，睡来谁共午瓯茶
日月忽其不淹兮，春与秋其代序
　　舞裙低翠绒纱，云髻松盘青绀发，玉纤赖护冰绡帕。芳年恰二八。向樽前
赊。　代人送
落叶人何在，寒云路几层
年年端午风兼雨，似为屈原陈昔冤
谩夸谈子曰诗云。黑鬓三分雪，貂裘一寸尘，愁对芳樽。　送友人应聘
万帐穹庐人醉，星影摇摇欲坠。
遥断送流光。引赤脚山童刘药，看白发农夫击壤，听苍髯渔父鸣榔。
　　陷入坑土窖似暗开掘，迷魂洞囚牢似巧砌叠，验尸场屠铺似明排列。死温存
信有之，不由人提起当时。一间别一番害，一欢娱一个死，你自寻思。　送友人南闽府悴
怀休怨啼鹃。南陌笙歌地，西湖锦绣天，都不如松菊田园。
　　高烧银蜡看锟钅吾，细煮金芽揽辘轳，满斟玉倾。离怀开肺腑，赤紧
赋登楼醉墨淋浪。怨花柳春三月，误功名纸半张，愁对斜阳。
　　怀揣着讪脸入青楼，口带顽涎饮玉瓯，手搦着冷汗偎红袖。人都道我中年也

　　山盘龙脊露岩崖，屋络蜂房绕第宅，溪分弱尾通津濑。可知道其中有俊才，
　　耕云耨水治生涯，说雨谈云□笑耍，撩云拨□□闲暇。胜山中宰相家，任树
　　紫云宫殿拥蓬莱，黄道星辱拱泰阶，清时雨露沾蛮貊。乾坤春似海，拜龙颜
不害羞，对相知细说个缘由。蠢咻的脑间病，村沙的骨肉丑，风流的老也风流。　闻赠
恼离人情绪艰难。乞留屈律归鸿行断，必不容蹇驴步懒，咿呖呜刺杜宇声干。　为东湖友赋
　　龙涎香喷紫铜炉，凤髓茶温白玉壶，羊羔酒泛金杯绿。暖溶溶锦绣窟，也不
读书破万卷，下笔如有神
同探花风雪何如。一步一个走轮飞，一日一个繁弦脆竹，一夜一个腻玉娇酥。
　　海棠魂幻出个俊形骸，兰蕊香结成个软性格，尘烟煤点面着蛾眉黛。媚孜孜
堂黼黼皇猷：豪气双龙剑，文章五风楼，名动南州。　送友还乡
　　碧茸茸芳草殿青毡，白点点残梅撒玉细，黄绀绀弱柳拖金线。雨声干风力软，
　　淡烟蒙草翠萎蕤，细雨沾花红点滴，软风着柳金摇曳。春光图画里，想人生
遥望洞庭山水色，白银盘里一青螺
　　使聪明休使小聪明，学志诚休学假志诚，秉情性休乔真情性。江湖已半生，
更有生涯。占断沧波垂钓，锄破白云种瓜，拂开红雨寻花。　道中值雪
　　西湖诗酒旧风流，上国山川惬壮游，中天雨露新除授。正青春正黑头，判黄
最关情行李萧萧。丰城剑消磨了龙气，中山笔干枯了兔毫，峄阳琴解脱了鸾胶。　山中乐四阕赠友人
翠裘寒鸳侣分飞。花解语谁怜憔悴，锦回文难传信息，玉生香怎受狼籍。　送友归家乡
乍相逢便见襟怀。对潮门时时开放，北海宴朝朝布摆，南州榻夜夜铺排。
　　四时ブ褥锦重叠，八面帏屏花艳冶，一床衾枕春罗列。铺排得门面儿别，据
活打劫，招牌上大字儿书者：买笑金哥哥休俭，缠头锦婆婆自接，卖花钱姐姐无
临行挽衫袖，更尝折残菊
般儿寄语娇姿：昏迷着无明无夜，凄凉得半生半死，团圆是何日何时？　闻嘲
　　龙洲低蘸乱云隈，石笋高撑空翠里，钓台横刺沧浪内。筑楼居深遁迹，展幽
叹纷纷眼底儿童。莫听伤时话，休谈盖世功，愁对东风。
　　千章乔木播奇芳，九畹猗兰霭素香，一庭幽草含佳况。胜陶家五柳庄，闲遥
春满腮，既相逢合问个明白：何年间离了月殿？甚风儿吹下楚台？是谁人赚出天
风流更有三绝。肉沾着书生麻木，手汤着郎君趔趄，眼梢着子弟乜斜。　赠美色
木犀风淅淅喷雕棂，兰麝香氲氲绕画屏，梧桐月淡淡悬青镜。漏初残人乍醒，
　　半窗风雨夜潇<风蚤>，四壁啼づ秋闹炒，一篝残蜡人寂寥。海天长归梦杳，

【双调】湘妃引 秋夕闺思拼音解读：

hèn duō cái hé chǔ piāo líng。tián bù mǎn qī liáng yōu jiào，ái bù chū qī huáng mèng jìng，dǎ bù kāi lěi kuài chóu chéng。　jiě cháo
　　yín pén shuǐ jìn mǔ dān yá，qīng suǒ chuāng hán fěi cuì shā，jiàng tái dēng xiān yān zhī là。dōng hú chù tǔ jiā，xián yáo yáo
　　fú hán shēng liàng qiàng bù kōng□，tà dòng xuě zī jū dù qiǎn wān，bō huāng zhēn qū qǔ pán shēn jiàn。dǐ duō shǎo lú shān gāo
　　shǒu qīng pín suí fēn yuè qīng pín，qiú jiàn rén hé fāng kě jiàn rén？shuō cōng jùn shuí kěn lián cōng jùn？rú guān duō wù shēn，
tóuㄋquè tí yā。shí bù wàng xiū shēn rú yè，□zhǔn bèi yīng chà xiàn yá，bù sī liang xiàn cè jīng huá。　zì shù
yī xiào tiān kāi。guān chú jiǔ fēn yín wèng，yù yán huā niǎo cuì pái，dài tiān xiāng liǎng xiù guī lái。　tí qíng
　　shǒu shū chuāng hé rì lí shū chuāng，zhān yù táng hé shí bù yù táng，bì fēng làng hé chǔ wú fēng làng。fú shēng kōng zì máng，
de shì tú nán kuàng wèi quán shū。lín pú xíng xī zhě，tuó fēng chū cuì fǔ，dōu bù rú chún cài lú yú。　jīng kǒu dào zhōng
　　dé zhēng róng wǒ zěn bù zhēng róng，juàn měng chōng zán fēi zhēn měng chōng，yào zhī zhòng rén yuè bù zhī zhòng。xī xī lěng xiào zhōng，
tái？　yòu
　　lù jìn jìn fāng xìng xǐ zhū yán，yún rǎn rǎn qíng luán shǎn cuì huán，yān méng méng ruò liǔ mí qīng pàn。tiān rán tú huà jiān，
huái bié yǒu xīn qí。bǎo zhuàn xiāng rán bǎo shòu，yù rǔ chá fú yù bēi，jīn pán lù dī jīn。
　　yīng jiān yàn guā rě xiāng sī，yàn qù yú lái chuán hèn cí，fēng xuān dié nào guān xīn shì。ǎn fēng liú de piān guàn cǐ，sān
jūn kàn xiāo xiāo zhǐ shù yè，mǎn táng fēng yǔ bù shèng hán
　　gàn xiāng sī xīn xù luàn rú sī，xū téng rè ēn qíng báo shì zhǐ，sǐ rén càn rén chóu yǔ huà ér jiān rú cì。mǔ wáng kuí
　　fēi liú pēn huǒ zhào lí yán，zǐ liàn chuī huā pū huà chuán，lǜ shā dài yǔ mí huāng diān。wàng xiāng guān guī lù yuǎn，nǎo rén
qù cōng cōng wú jì liú lián。chàng yáng guān yī shēng shēng āi yuàn，zuì qí tíng yī bēi bēi qiǎn quǎn，shàng hé liáng yī bù bù é yán。　yǒu suǒ zèng
jù sàn shéi zhī？zuó rì kāi huà chuán xī hú huān xiào，jīn rì gōng zǔ zhàng dōng mén tàn xī，lái rì chàng yáng guān nán pǔ bié lí。　hé lù jìn zhī yùn
shāng xīn yī shì wú chéng。wù huàn rén fēi jiù，shí guāi dào bù xíng，chóu duì shū dēng。
shù zhǒng ér chēng dá。zuì yǎn ér tōu fù xiē chūn xìn，tián kǒu ér fān téng xiē kē ya，rè xīn ér chū là zhe huān qià。　zèng bié
　　shēng xiāng yù niǎn jiù měi róng yí，huí wén jǐn zǎn chéng qiǎo jiàn shí，jiě yǔ huā cù chū chūn jiāo mèi。jiā rén nán zài dé，
zì shì hé huā kāi jiào wǎn，gū fù dōng fēng
shǔ dào nán，duì méi huā xì shuō chóu fán。shuí jiā wú jǐn qīn zhān zhàng？nà dá wú yín zhēng xiàng bǎn？hé chǔ wú yù pèi diāo ān？　lǚ shè qiū huái
tàn xī lǎo lái jiāo jiù jǐn，shuì lái shuí gòng wǔ ōu chá
rì yuè hū qí bù yān xī，chūn yǔ qiū qí dài xù
　　wǔ qún dīcuì róng shā，yún jì sōng pán qīng gàn fā，yù xiān lài hù bīng xiāo pà。fāng nián qià èr bā。xiàng zūn qián
shē。　dài rén sòng
luò yè rén hé zài，hán yún lù jǐ céng
nián nián duān wǔ fēng jiān yǔ，shì wèi qū yuán chén xī yuān
mán kuā tán zǐ yuè shī yún。hēi bìn sān fēn xuě，diāo qiú yī cùn chén，chóu duì fāng zūn。　sòng yǒu rén yìng pìn
wàn zhàng qióng lú rén zuì，xīng yǐng yáo yáo yù zhuì。
yáo duàn sòng liú guāng。yǐn chì jiǎo shān tóng liú yào，kàn bái fà nóng fū jī rǎng，tīng cāng rán yú fù míng láng。
　　xiàn rù kēng tǔ jiào shì àn kāi jué，mí hún dòng qiú láo shì qiǎo qì dié，yàn shī chǎng tú pù shì míng pái liè。sǐ wēn cún
xìn yǒu zhī，bù yóu rén tí qǐ dāng shí。yī jiān bié yī fān hài，yī huān yú yí gè sǐ，nǐ zì xún sī。　sòng yǒu rén nán mǐn fǔ cuì
huái xiū yuàn tí juān。nán mò shēng gē dì，xī hú jǐn xiù tiān，dōu bù rú sōng jú tián yuán。
　　gāo shāo yín là kàn kūn jīn wú，xì zhǔ jīn yá lǎn lù lú，mǎn zhēn yùqīng。lí huái kāi fèi fǔ，chì jǐn
fù dēng lóu zuì mò lín làng。yuàn huā liǔ chūn sān yuè，wù gōng míng zhǐ bàn zhāng，chóu duì xié yáng。
　　huái chuāi zhe shàn liǎn rù qīng lóu，kǒu dài wán xián yǐn yù ōu，shǒu nuò zhe lěng hàn wēi hóng xiù。rén dōu dào wǒ zhōng nián yě

　　shān pán lóng jǐ lù yán yá，wū luò fēng fáng rào dì zhái，xī fēn ruò wěi tōng jīn lài。kě zhī dào qí zhōng yǒu jùn cái，
　　gēng yún nòu shuǐ zhì shēng yá，shuō yǔ tán yún□xiào shuǎ，liāo yún bō□□xián xiá。shèng shān zhōng zǎi xiàng jiā，rèn shù
　　zǐ yún gōng diàn yōng péng lái，huáng dào xīng rǔ gǒng tài jiē，qīng shí yǔ lù zhān mán mò。qián kūn chūn shì hǎi，bài lóng yán
bù hài xiū，duì xiāng zhī xì shuō gè yuán yóu。chǔn xiū de nǎo jiān bìng，cūn shā de gǔ ròu chǒu，fēng liú de lǎo yě fēng liú。　wén zèng
nǎo lí rén qíng xù jiān nán。qǐ liú qū lǜ guī hóng xíng duàn，bìbù róng jiǎn lǘ bù lǎn，yī lì wū cì dù yǔ shēng gàn。　wèi dōng hú yǒu fù
　　lóng xián xiāng pēn zǐ tóng lú，fèng suǐ chá wēn bái yù hú，yáng gāo jiǔ fàn jīn bēi lǜ。nuǎn róng róng jǐn xiù kū，yě bù
dú shū pò wàn juǎn，xià bǐ rú yǒu shén
tóng tàn huā fēng xuě hé rú。yī bù yí gè zǒu lún fēi，yī rì yí gè fán xián cuì zhú，yī yè yí gè nì yù jiāo sū。
　　hǎi táng hún huàn chū gè jùn xíng hái，lán ruǐ xiāng jié chéng gè ruǎn xìng gé，chén yān méi diǎn miàn zhe é méi dài。mèi zī zī
táng fǔ fǔ huáng yóu：háo qì shuāng lóng jiàn，wén zhāng wǔ fēng lóu，míng dòng nán zhōu。　sòng yǒu huán xiāng
　　bì róng róng fāng cǎo diàn qīng zhān，bái diǎn diǎn cán méi sā yù xì，huáng gàn gàn ruò liǔ tuō jīn xiàn。yǔ shēng gàn fēng lì ruǎn，
　　dàn yān méng cǎo cuì wěi ruí，xì yǔ zhān huā hóng diǎn dī，ruǎn fēng zhe liǔ jīn yáo yè。chūn guāng tú huà lǐ，xiǎng rén shēng
yáo wàng dòng tíng shān shuǐ sè，bái yín pán lǐ yī qīng luó
　　shǐ cōng míng xiū shǐ xiǎo cōng míng，xué zhì chéng xiū xué jiǎ zhì chéng，bǐng qíng xìng xiū qiáo zhēn qíng xìng。jiāng hú yǐ bàn shēng，
gèng yǒu shēng yá。zhàn duàn cāng bō chuí diào，chú pò bái yún zhòng guā，fú kāi hóng yǔ xún huā。　dào zhōng zhí xuě
　　xī hú shī jiǔ jiù fēng liú，shàng guó shān chuān qiè zhuàng yóu，zhōng tiān yù lù xīn chú shòu。zhèng qīng chūn zhèng hēi tóu，pàn huáng
zuì guān qíng xíng lǐ xiāo xiāo。fēng chéng jiàn xiāo mó le lóng qì，zhōng shān bǐ gān kū le tù háo，yì yáng qín jiě tuō le luán jiāo。　shān zhōng lè sì què zèng yǒu rén
cuì qiú hán yuān lǚ fēn fēi。huā jiě yǔ shuí lián qiáo cuì，jǐn huí wén nán chuán xìn xī，yù shēng xiāng zěn shòu láng jí。　sòng yǒu guī jiā xiāng
zhà xiāng féng biàn jiàn jīn huái。duì cháo mén shí shí kāi fàng，běi hǎi yàn zhāo zhāo bù bǎi，nán zhōu tà yè yè pū pái。
　　sì shíブrù jǐn chóng dié，bā miàn wéi píng huā yàn yě，yī chuáng qīn zhěn chūn luó liè。pū pái dé mén miàn r bié，jù
huó dǎ jié，zhāo pái shàng dà zì ér shū zhě：mǎi xiào jīn gē ge xiū jiǎn，chán tóu jǐn pó pó zì jiē，mài huā qián jiě jie wú
lín xíng wǎn shān xiù，gèng cháng zhé cán jú
bān ér jì yǔ jiāo zī：hūn mí zhe wú míng wú yè，qī liáng dé bàn shēng bàn sǐ，tuán yuán shì hé rì hé shí？　wén cháo
　　lóng zhōu dī zhàn luàn yún wēi，shí sǔn gāo chēng kōng cuì lǐ，diào tái héng cì cāng láng nèi。zhù lóu jū shēn dùn jī，zhǎn yōu
tàn fēn fēn yǎn dǐ ér tóng。mò tīng shāng shí huà，xiū tán gài shì gōng，chóu duì dōng fēng。
　　qiān zhāng qiáo mù bō qí fāng，jiǔ wǎn yī lán ǎi sù xiāng，yī tíng yōu cǎo hán jiā kuàng。shèng táo jiā wǔ liǔ zhuāng，xián yáo
chūn mǎn sāi，jì xiāng féng hé wèn gè míng bái：hé nián jiān lí le yuè diàn？shén fēng ér chuī xià chǔ tái？shì shuí rén zhuàn chū tiān
fēng liú gèng yǒu sān jué。ròu zhān zhe shū shēng má mù，shǒu tāng zhe láng jūn liè jū，yǎn shāo zhe zǐ dì miē xié。　zèng měi sè
mù xī fēng xī xī pēn diāo líng，lán shè xiāng yūn yūn rào huà píng，wú tóng yuè dàn dàn xuán qīng jìng。lòu chū cán rén zhà xǐng，
　　bàn chuāng fēng yǔ yè xiāo<fēng zǎo>，sì bì tíづqiū nào chǎo，yī gōu cán là rén jì liáo。hǎi tiān cháng guī mèng yǎo，
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

多丽，一名“鸭头绿”，一名“陇头泉”139字，是“漱玉词”中最长的一首。曾慥《乐府雅词》题作“咏白菊”。词先渲染了菊赏的深静寒寂的氛围。一个“恨”字承上启下，表现了孤居独处，良辰难
朱孝臧早岁工诗，风格近孟郊、黄庭坚，陈衍称其为“诗中之梦窗（吴文英）”，可以乐“枵然其腹者”（《石遗室诗话》）。光绪二十二年(1896)，王鹏运在京师立词社，邀其入社， 方专力于词
（履卦）：踩到老虎尾巴，老虎不咬人。吉利亨通。 初九：行为清正纯洁，如此下去，没有灾祸。九二：为人处世胸怀坦荡，即使无故蒙冤也会有吉祥的征兆。 六三：眼睛不好却能看，跛了脚却能
　　伟大啊，圣人的道！浩瀚无边，生养万物，与天一样崇高；充足有余，礼仪三百条，威仪三千条。这些都有侍于圣人来实行。所以说，如果没有极高的德行，就不能成功极高的道。因此，君子尊崇
①浣溪沙：词牌名。原为唐教坊曲名，又名“小庭花”、“满院春”、“东风寒”、“醉木犀”、“霜菊黄”、“广寒枝”、“试香罗”、“怨啼鹃”等，有近二十种别称。双调，四十二字。有平仄两体，

相关赏析

宋代“以梅为妻、以鹤为子”的林逋，所著《咏秋江》一诗，堪称是吟咏芦花的千古绝唱。诗曰“苍茫沙嘴鹭鸶眠，片水无痕浸碧天。最爱芦花经雨后，一篷烟火饭渔船。”诗里描绘了一幅静谧的秋江景色
白天清闲人们寂静的时候，听几声鸟儿鸣叫宛转悠扬，就觉得耳根完全清澈；夜晚宁静天空显得更高，这时看那月光下片片薄云舒展开又聚拢，顿时令眼界完全空旷。世上的事犹如棋盘局势，不执著的才是
虽然谈话的对象变了，但本书编辑的中心思想没有变，仍然是围绕着寻求最佳行为方式而爱民这一话题而展开。在梁襄王们等统治者的心目中，杀人是极平常的事，因为只有敢于杀人，才能使别人害怕和畏
我年轻的时候带着一万多的士兵、精锐的骑兵们渡过长江时。金人的士兵晚上在准备着箭袋，而我们汉人的军队一大早向敌人射著名叫金仆姑的箭。追忆着往事，感叹如今的自己，春风也不能把我的白
宋神宗元丰五年（1082），黄庭坚当时在吉州泰和县（今江西泰和县）知县任上，公事之余，诗人常到"澄江之上，以江山广远，景物清华得名"（《清一统治·吉安

作者介绍

窦巩 ［唐］（约公元七六二年至八二一年间在世）字友封，京兆金城人，窦庠之弟。生卒年均不详，约自唐肃宗宝应元年至穆宗长庆元年间在世，年六十岁。状貌魁伟。少博览，无所不通。性宏放，好谈古今。门多长者车辙。诸兄均先贵达，巩于元和二年（公元八O七年）始举进士。袁滋镇滑州，辟为从事。入朝，拜侍御史，历司勋员外刑部郎中。元稹观察浙东，奏为副使，检校秘书少监，兼御史中丞。稹移镇武昌，巩为副使。平居与人言，吻动而言不发，白居易等目为嗫嚅翁。后终老于鄂渚。巩所著诗，见窦氏联珠集。