闲情赋

闲情赋原文：

　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
榆柳荫后檐，桃李罗堂前
何处望神州满眼风光北固楼
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
菩提本无树，明镜亦非台
千层石树遥行路，一带山田放水声
短梦依然江表，老泪洒西州
孤云将野鹤，岂向人间住
今为羌笛出塞声，使我三军泪如雨
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
秋草六朝寒，花雨空坛更无人处一凭阑
如何亡国恨，尽在大江东
渔舟逐水爱山春，两岸桃花夹古津

闲情赋拼音解读：

　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
yú liǔ yīn hòu yán，táo lǐ luó táng qián
hé chǔ wàng shén zhōu mǎn yǎn fēng guāng běi gù lóu
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
pú tí běn wú shù，míng jìng yì fēi tái
qiān céng shí shù yáo xíng lù，yí dài shān tián fàng shuǐ shēng
duǎn mèng yī rán jiāng biǎo，lǎo lèi sǎ xī zhōu
gū yún jiāng yě hè，qǐ xiàng rén jiān zhù
jīn wèi qiāng dí chū sài shēng，shǐ wǒ sān jūn lèi rú yǔ
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
qiū cǎo liù cháo hán，huā yǔ kōng tán gèng wú rén chù yī píng lán
rú hé wáng guó hèn，jǐn zài dà jiāng dōng
yú zhōu zhú shuǐ ài shān chūn，liǎng àn táo huā jiā gǔ jīn
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

平常国君用来勉励民众的是官职和爵位。可是国家得以兴旺的根本却是农耕和作战。现在民众用来求取官职和爵位的方法都不是农耕和作战，而是靠花言巧语和空洞无物的说教，这就让民众学习奸诈巧舌，
《惜秋华》，梦窗词入夹钟商。双调，九十三字，上片四仄韵，下片六仄韵。《梦窗词集》收此词调五首，也因句逗有异可分为三格：上片八句，下片九句一格；上下片各九句一格；上片十句，下片九句一
这首词写闺梦念远。上片逆写梦中之事：深秋日暮；关山路途；霜天晓禽；马嘶郎去，这是一幅秋晓别离图。下片“梦断”收束上片，展开下文，写尽梦后所闻所感。念远怀人，在“泪滴”与“愁不语”中
魏甄后既温柔又漂亮，原先是袁熙的妻子，很受宠爱。曹操攻陷邺城，屠杀百姓时，下令立即传见甄氏，侍从禀告说：“五官中郎已经把她带走了。”曹操说：“今年打败贼寇，正是为了他。”苟奉情和妻
现代人在富贵时说失意的话，少年时说老病的话。诗人们往往认为是试语一一以后不好的预兆。白乐天十八岁，生病时作绝句说：“久为劳生事，不学摄生道。少年已多病，此身岂堪老？”然而白乐天活到

相关赏析

甄氏于183年1月26日（光和五年十二月丁酉）出生。每天晚上睡觉的时候，家里好象有看见有人把玉衣盖在她身上的人，大家对此都很奇怪。甄氏三岁的时候，甄逸去世，甄氏哭的非常伤心，内外周围的人更加看重她了。之后相士刘良为甄氏以及甄逸其他子女看相，刘良指着甄氏说：“这个女孩贵不可言。”因此，甄氏从小到大，都没人敢戏弄她。八岁时，院子外有耍杂技的人，甄氏的家人及几个姐姐都上阁楼观看，只有她没去。几个姐姐奇怪的问她，甄氏回答：“此难道是女人该观看的吗？”
孙道绚，黄铢之母。生卒年均不详，约宋高宗绍兴初(公元1131年前后)前后在世。三十岁丧夫，守志以终。生平著词甚富，晚以火毁。铢搜求流傅于人口者，仅得六首。张世南《游宦纪闻》录其悼亡
　　从冉溪向西南，走水路十里远，山水风景较好的有五处，风景最好的是钴鉧潭；从溪口向西，走陆路，风景较好的有八、九处，风景最好的是西山；从朝阳岩向东南，走水路到芜江，风景较好的有
①菩萨蛮：词牌名。近水杨宁益《零墨新笺》考证《菩萨蛮》为古缅甸曲调，唐玄宗时传入中国，列于教坊曲。变调，四十四字，两仄韵，两平韵。②娟娟：美好貌，言月光皎洁，月色妩媚。③姮娥：即嫦
关于这首诗的主题，古今各家认识比较一致，都以为是晋国政治黑暗，没完没了的徭役使农民终年在外疲于奔命，根本无法安居乐业，赡养父母妻子，因而发出呼天怨地的声音，强烈抗议统治者的深重压迫

作者介绍

薛时雨 薛时雨，字慰农，一字澍生，晚号桑根老农。安徽全椒人。咸丰三年（1853）进士。官杭州知府，兼督粮道，代行布政、按察两司事。著有《藤香馆集》，附词二种：《西湖橹唱》、《江舟欸乃》。台湾第一巡抚刘铭传亲家。