洛神赋（黄初三年）

洛神赋（黄初三年）原文：

【洛神赋】 黄初三年，余朝京师，还济洛川。古人有言，斯水之神，名曰宓妃。感宋玉对楚王神女之事，遂作斯赋。其辞曰： 余从京域，言归东藩。背伊阙，越轘辕，经通谷，陵景山。日既西倾，车殆马烦。尔乃税驾乎蘅皋，秣驷乎芝田，容与乎阳林，流眄乎洛川。于是精移神骇，忽焉思散。俯则末察，仰以殊观，睹一丽人，于岩之畔。乃援御者而告之曰：「尔有觌于彼者乎？彼何人斯？若此之艳也！」御者对曰：「臣闻河洛之神，名曰宓妃。然则君王所见，无乃日乎？其状若何？臣愿闻之。」余告之曰：「其形也，翩若惊鸿，婉若游龙。荣曜秋菊，华茂春松。仿佛兮若轻云之蔽月，飘飘兮若流风之回雪。远而望之，皎若太阳升朝霞；迫而察之，灼若芙蕖出渌波。襛纤得衷，修短合度。肩若削成，腰如约素。延颈秀项，皓质呈露。芳泽无加，铅华弗御。云髻峨峨，修眉联娟。丹唇外朗，皓齿内鲜，明眸善睐，靥辅承权。瑰姿艳逸，仪静体闲。柔情绰态，媚于语言。奇服旷世，骨像应图。披罗衣之璀粲兮，珥瑶碧之华琚。戴金翠之首饰，缀明珠以耀躯。践远游之文履，曳雾绡之轻裾。微幽兰之芳蔼兮，步踟蹰于山隅。于是忽焉纵体，以遨以嬉。左倚采旄，右荫桂旗。壤皓腕于神浒兮，采湍濑之玄芝。余情悦其淑美兮，心振荡而不怡。无良媒以接欢兮，托微波而通辞。愿诚素之先达兮，解玉佩以要之。嗟佳人之信修，羌习礼而明诗。抗琼珶以和予兮，指潜渊而为期。执眷眷之款实兮，惧斯灵之我欺。感交甫之弃言兮，怅犹豫而狐疑。收和颜而静志兮，申礼防以自持。于是洛灵感焉，徙倚彷徨，神光离合，乍阴乍阳。竦轻躯以鹤立，若将飞而未翔。践椒涂之郁烈，步蘅薄而流芳。超长吟以永慕兮，声哀厉而弥长。尔乃众灵杂遝，命俦啸侣，或戏清流，或翔神渚，或采明珠，或拾翠羽。从南湘之二妃，携汉滨之游女。叹匏瓜之无匹兮，咏牵牛之独处。扬轻袿之猗靡兮，翳修袖以延佇。休迅飞凫，飘忽若神，陵波微步，罗袜生尘。动无常则，若危若安。进止难期，若往若还。转眄流精，光润玉颜。含辞未吐，气若幽兰。华容婀娜，令我忘餐。于是屏翳收风，川后静波。冯夷鸣鼓，女娲清歌。腾文鱼以警乘，鸣玉鸾以偕逝。六龙俨其齐首，载云车之容裔，鲸鲵踊而夹毂，水禽翔而为卫。于是越北沚，过南冈，纡素领，回清阳，动朱唇以徐言，陈交接之大纲。恨人神之道殊兮，怨盛年之莫当。抗罗袂以掩涕兮，泪流襟之浪浪。悼良会之永绝兮。哀一逝而异乡。无微情以效爱兮，献江南之明珰。虽潜处于太阳，长寄心于君王。忽不悟其所舍，怅神宵而蔽光。于是背下陵高，足往神留，遗情想像，顾望怀愁。冀灵体之复形，御轻舟而上溯。浮长川而忘返，思绵绵督。夜耿耿而不寐，沾繁霜而至曙。命仆夫而就驾，吾将归乎东路。揽騑辔以抗策，怅盘桓而不能去。
黄昏鼓角似边州，三十年前上此楼
晓窗移枕，酒困香残，春阴帘卷
老农家贫在山住，耕种山田三四亩
人去秋千闲挂月，马停杨柳倦嘶风
相思相望不相亲，天为谁春
未觉池塘春草梦，阶前梧叶已秋声
燕燕飞来，问春何在，唯有池塘自碧
一水护田将绿绕，两山排闼送青来
三军可夺帅也，匹夫不可夺志也
孤客伤逝湍，徒旅苦奔峭

洛神赋（黄初三年）拼音解读：

【luò shén fù】 huáng chū sān nián，yú cháo jīng shī，hái jì luò chuān。gǔ rén yǒu yán，sī shuǐ zhī shén，míng yuē fú fēi。gǎn sòng yù duì chǔ wáng shén nǚ zhī shì，suì zuò sī fù。qí cí yuē： yú cóng jīng yù，yán guī dōng fān。bèi yī quē，yuè huán yuán，jīng tōng gǔ，líng jǐng shān。rì jì xī qīng，chē dài mǎ fán。ěr nǎi shuì jià hū héng gāo，mò sì hū zhī tián，róng yǔ hū yáng lín，liú miǎn hū luò chuān。yú shì jīng yí shén hài，hū yān sī sàn。fǔ zé mò chá，yǎng yǐ shū guān，dǔ yī lì rén，yú yán zhī pàn。nǎi yuán yù zhě ér gào zhī yuē：「ěr yǒu dí yú bǐ zhě hū？bǐ hé rén sī？ruò cǐ zhī yàn yě！」yù zhě duì yuē：「chén wén hé luò zhī shén，míng yuē fú fēi。rán zé jūn wáng suǒ jiàn，wú nǎi rì hū？qí zhuàng ruò hé？chén yuàn wén zhī。」yú gào zhī yuē：「qí xíng yě，piān ruò jīng hóng，wǎn ruò yóu lóng。róng yào qiū jú，huá mào chūn sōng。fǎng fú xī ruò qīng yún zhī bì yuè，piāo piāo xī ruò liú fēng zhī huí xuě。yuǎn ér wàng zhī，jiǎo ruò tài yáng shēng zhāo xiá；pò ér chá zhī，zhuó ruò fú qú chū lù bō。nóng xiān dé zhōng，xiū duǎn hé dù。jiān ruò xuē chéng，yāo rú yuē sù。yán jǐng xiù xiàng，hào zhì chéng lù。fāng zé wú jiā，qiān huá fú yù。yún jì é é，xiū méi lián juān。dān chún wài lǎng，hào chǐ nèi xiān，míng móu shàn lài，yè fǔ chéng quán。guī zī yàn yì，yí jìng tǐ xián。róu qíng chuò tài，mèi yú yǔ yán。qí fú kuàng shì，gǔ xiàng yīng tú。pī luó yī zhī cuǐ càn xī，ěr yáo bì zhī huá jū。dài jīn cuì zhī shǒu shì，zhuì míng zhū yǐ yào qū。jiàn yuǎn yóu zhī wén lǚ，yè wù xiāo zhī qīng jū。wēi yōu lán zhī fāng ǎi xī，bù chí chú yú shān yú。yú shì hū yān zòng tǐ，yǐ áo yǐ xī。zuǒ yǐ cǎi máo，yòu yīn guì qí。rǎng hào wàn yú shén hǔ xī，cǎi tuān lài zhī xuán zhī。yú qíng yuè qí shū měi xī，xīn zhèn dàng ér bù yí。wú liáng méi yǐ jiē huān xī，tuō wēi bō ér tōng cí。yuàn chéng sù zhī xiān dá xī，jiě yù pèi yǐ yào zhī。jiē jiā rén zhī xìn xiū，qiāng xí lǐ ér míng shī。kàng qióng dì yǐ hé yǔ xī，zhǐ qián yuān ér wéi qī。zhí juàn juàn zhī kuǎn shí xī，jù sī líng zhī wǒ qī。gǎn jiāo fǔ zhī qì yán xī，chàng yóu yù ér hú yí。shōu hé yán ér jìng zhì xī，shēn lǐ fáng yǐ zì chí。yú shì luò líng gǎn yān，xǐ yǐ páng huáng，shén guāng lí hé，zhà yīn zhà yáng。sǒng qīng qū yǐ hè lì，ruò jiāng fēi ér wèi xiáng。jiàn jiāo tú zhī yù liè，bù héng báo ér liú fāng。chāo cháng yín yǐ yǒng mù xī，shēng āi lì ér mí zhǎng。ěr nǎi zhòng líng zá tà，mìng chóu xiào lǚ，huò xì qīng liú，huò xiáng shén zhǔ，huò cǎi míng zhū，huò shí cuì yǔ。cóng nán xiāng zhī èr fēi，xié hàn bīn zhī yóu nǚ。tàn páo guā zhī wú pǐ xī，yǒng qiān niú zhī dú chǔ。yáng qīng guī zhī yī mí xī，yì xiū xiù yǐ yán zhù。xiū xùn fēi fú，piāo hū ruò shén，líng bō wēi bù，luó wà shēng chén。dòng wú cháng zé，ruò wēi ruò ān。jìn zhǐ nán qī，ruò wǎng ruò hái。zhuǎn miǎn liú jīng，guāng rùn yù yán。hán cí wèi tǔ，qì ruò yōu lán。huá róng ē nuó，lìng wǒ wàng cān。yú shì píng yì shōu fēng，chuān hòu jìng bō。féng yí míng gǔ，nǚ wā qīng gē。téng wén yú yǐ jǐng chéng，míng yù luán yǐ xié shì。liù lóng yǎn qí qí shǒu，zài yún chē zhī róng yì，jīng ní yǒng ér jiā gǔ，shuǐ qín xiáng ér wèi wèi。yú shì yuè běi zhǐ，guò nán gāng，yū sù lǐng，huí qīng yáng，dòng zhū chún yǐ xú yán，chén jiāo jiē zhī dà gāng。hèn rén shén zhī dào shū xī，yuàn shèng nián zhī mò dāng。kàng luó mèi yǐ yǎn tì xī，lèi liú jīn zhī làng làng。dào liáng huì zhī yǒng jué xī。āi yī shì ér yì xiāng。wú wēi qíng yǐ xiào ài xī，xiàn jiāng nán zhī míng dāng。suī qián chǔ yú tài yáng，zhǎng jì xīn yú jūn wáng。hū bù wù qí suǒ shě，chàng shén xiāo ér bì guāng。yú shì bèi xià líng gāo，zú wǎng shén liú，yí qíng xiǎng xiàng，gù wàng huái chóu。jì líng tǐ zhī fù xíng，yù qīng zhōu ér shàng sù。fú cháng chuān ér wàng fǎn，sī mián mián dū。yè gěng gěng ér bù mèi，zhān fán shuāng ér zhì shǔ。mìng pū fū ér jiù jià，wú jiāng guī hū dōng lù。lǎn fēi pèi yǐ kàng cè，chàng pán huán ér bù néng qù。
huáng hūn gǔ jiǎo shì biān zhōu，sān shí nián qián shàng cǐ lóu
xiǎo chuāng yí zhěn，jiǔ kùn xiāng cán，chūn yīn lián juǎn
lǎo nóng jiā pín zài shān zhù，gēng zhòng shān tián sān sì mǔ
rén qù qiū qiān xián guà yuè，mǎ tíng yáng liǔ juàn sī fēng
xiāng sī xiāng wàng bù xiāng qīn，tiān wèi shuí chūn
wèi jué chí táng chūn cǎo mèng，jiē qián wú yè yǐ qiū shēng
yàn yàn fēi lái，wèn chūn hé zài，wéi yǒu chí táng zì bì
yī shuǐ hù tián jiāng lǜ rào，liǎng shān pái tà sòng qīng lái
sān jūn kě duó shuài yě，pǐ fū bù kě duó zhì yě
gū kè shāng shì tuān，tú lǚ kǔ bēn qiào
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

先生施教，弟子遵照学习。谦恭虚心，所学自能彻底。见善就跟着去做，见义就身体力行。性情温柔孝悌，不要骄横而自恃勇力。心志不可虚邪，行为必须正直。出外居家都要遵守常规，一定要接近有德之
为人处事　　一、宋太祖具有完美的人格魅力：他心地清正，嫉恶如仇，宽仁大度，虚怀若谷，好学不倦，勤政爱民，严于律己，不近声色，崇尚节俭，以身作则等等，不仅对改变五代以来奢靡风气具有极
《程器》是《文心雕龙》的第四十九篇，主要是论述作家的道德品质问题，反对“有文无质”而主张德才兼备。本篇有四个部分。第一部分论作家注意品德的必要。刘勰以木工制器为喻，说明不应只顾外表
此诗作于1086年（宋哲宗元祐元年）除夕。秦觏，字少章，北宋著名词人秦观之弟，这一年与诗人同在京师，交往密切。除夕之夜，诗人置酒待客，与朋友们一起开怀畅饮。正当酒酣耳热之际，诗人却
《同人卦》的卦象是离（为）下乾（天）上，为天下有火之表象。天在高处，火势熊熊而上，天与火亲和相处，君子要明白物以类聚，人以群分的道理，明辨事物，求同存异，团结众人以治理天下。　　一

相关赏析

景穆皇帝有十四个儿子。恭皇后生文成皇帝。袁椒房生阳平幽王新成。尉椒房生京兆康王子推、济阴王小新成。阳椒房生汝阴灵王天题。乐良厉王万寿、广平殇王洛侯，母亲的记载都缺略。孟椒房生任城康
《诗经》中的“兴”语往往兼有“比”义，《樛木》就是如此。“兴”者起也，“先咏他物以引起所咏之词也”（朱熹《诗集传》）。从这一解说看，“乐只君子，福履绥之”二句，乃是首章所咏之本体；
绛侯周勃，沛县人。他的祖先是卷县人，后来迁到的沛县。周勃靠编蚕箔维持生活，还常在人家办丧时事吹箫奏挽歌，后来又成为能拉硬弓的勇士。　　高祖当初称为沛公刚刚起兵的时候，周勃以侍从官的
“紫青莼菜卷荷香，玉雪芹芽拔薤长。自撷溪毛充晚供，短篷风雨宿横塘。”第一首诗很潇洒。前两句，紫青的莼菜带着淡淡荷叶香，玉雪似的芹芽像薤草一样长。在溪边随便摘些野菜，随便充当晚饭，最
袁绍计夺冀州　　袁绍计夺冀州之时，采用的是远交近攻之术，这是一种合的韬略。袁绍联合公孙瓒，让他攻打冀州，对韩馥造成正面压力，然后率军压向冀州，使韩馥走投无路，同时派出说客进行游说，

作者介绍

蜀妓 蜀妓，姓氏及生平不详。陆游的一位门客游蜀，将之携归，安置在外室居处。存词一首。