闲情赋

闲情赋原文：

　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
时危见臣节，世乱识忠良
不求见面惟通谒，名纸朝来满敝庐
只愁飞诏下青冥不应霜塞晚，横槊看诗成
雷填填兮雨冥冥，猿啾啾兮狖夜鸣；
才过清明，渐觉伤春暮
劳歌一曲解行舟，红叶青山水急流
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
醉折残梅一两枝，不妨桃李自逢时
寒山转苍翠，秋水日潺湲
轻衫未揽，犹将泪点偷藏
叶落根偏固，心虚节更高

闲情赋拼音解读：

　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
shí wēi jiàn chén jié，shì luàn shí zhōng liáng
bù qiú jiàn miàn wéi tōng yè，míng zhǐ zhāo lái mǎn bì lú
zhǐ chóu fēi zhào xià qīng míng bù yīng shuāng sāi wǎn，héng shuò kàn shī chéng
léi tián tián xī yǔ míng míng，yuán jiū jiū xī yòu yè míng；
cái guò qīng míng，jiàn jué shāng chūn mù
láo gē yī qǔ jiě xíng zhōu，hóng yè qīng shān shuǐ jí liú
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
zuì zhé cán méi yī liǎng zhī，bù fáng táo lǐ zì féng shí
hán shān zhuǎn cāng cuì，qiū shuǐ rì chán yuán
qīng shān wèi lǎn，yóu jiāng lèi diǎn tōu cáng
yè luò gēn piān gù，xīn xū jié gèng gāo
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

蒲松龄生于明崇祯十三年四月十六（公元1640年6月5日）戌时，卒于清康熙五十四年正月廿二日（公元1715年2月25日）酉时，汉族，清代文学家。中国短篇小说之王。出身没落地主家庭，一
历史背景　　陆游的原配夫人是同郡唐姓士族的一个大家闺秀唐氏（有人说唐氏即陆游的表妹唐琬）。结婚以后，他们“伉俪相得”，“琴瑟甚和”，是一对情投意和的恩爱夫妻。不料，作为婚姻包办人之
此文选自《高青丘集·凫藻集》卷三，上人是对僧人的敬称。文章是高启给友人虚白上人的赠序。作者笔下的虚白上人，品德高尚，才能出众。他安贫乐道，具有独立的人格，对达官贵人不屑一
宪宗昭文章武大圣至神孝皇帝中之下元和十二年（丁酉、817）唐纪五十六 唐宪宗元和十二年（丁酉，公元817年）　　[1]春，正月，甲申，贬袁滋为抚州刺史。　　[1]春季，正月，甲申（
十二年春季，周王朝历法的正月，采用按田亩征税的制度。夏季，五月，鲁昭公夫人孟子死了。昭公在吴国娶妻，所以《春秋》不记载孟子的姓。死了没有发讣告，所以不称夫人。安葬以后没有回到祖庙号

相关赏析

就此诗全篇的内容来看，它所表现的思想感情是相当复杂的：既有激昂的，又有低沉的；既有豪迈的，又有悲凉的；既有激动人心的“逆胡未灭心未平，孤剑床头铿有声”，又有使人感到凄凉的“破驿梦回
房琯的字叫次律，是河南府河南县人。父亲是房融，武则天时，以正谏大夫任同凤阁鸾台平章事；神龙元年(705)，被贬死在高州。房琯年少时好学，风格沉稳整饬，因父亲的地位成为弘文馆生员。后
刘邦驻军霸上，还没有能和项羽相见，刘邦的左司马曹无伤派人对项羽说：“刘邦想要在关中称王，让子婴（ying）做丞相，珍宝全都被刘邦占有。”项羽大怒，说：“明天犒（kao）劳士兵，给我
这首词，上片描绘载酒游湖时船中丝竹齐奏、酒杯频传的热闹气氛。下片写酒后醉眠船上，俯视湖中，但见行云在船下浮动，使人疑惑湖中别有天地。整首词寓情于景，写出了作者与友人的洒脱情怀。下片
魏徵字玄成，巨鹿曲城人。父亲魏长贤，任北齐屯留县令。魏徵幼年丧父，家境贫寒，穷困失意却有远大志向，不从事谋生的职业，出家当了道士。他喜爱读书，能融会贯通，见天下越来越乱，特别留意先

作者介绍

庄棫 庄棫（1830——1878 ），字中白，一字利叔，清代词人，学者，号东庄，又号蒿庵。丹徒人，生于道光十年（1830）。光绪四年（一八七八）卒。享年四十九岁。著有《蒿庵遗稿》，词甲、乙稿及补遗附焉。