文赋

文赋原文：

轻汗微微透碧纨，明朝端午浴芳兰
离堂思琴瑟，别路绕山川
　　佇中区以玄览，颐情志于典坟。遵四时以叹逝，瞻万物而思纷。悲落叶于劲秋，喜柔条于芳春。心懔懔以怀霜，志眇眇而临云。詠世德之骏烈，诵先人之清芬。游文章之林府，嘉丽藻之彬彬。慨投篇而援笔，聊宣之乎斯文。
黄叶覆溪桥，荒村唯古木
　　其为物也多姿，其为体也屡迁；其会意也尚巧，其遣言也贵妍。暨音声之迭代，若五色之相宣。虽逝止之无常，故崎錡而难便。苟达变而相次，犹开流以纳泉；如失机而后会，恒操末以续颠。谬玄黄之秩叙，故淟涊而不鲜。
　　或文繁理富，而意不指适。极无两致，尽不可益。立片言而居要，乃一篇之警策；虽众辞之有条，必待兹而效绩。亮功多而累寡，故取足而不易。
　　伊兹文之为用，固众理之所因。恢万里而无阂，通亿载而为津。俯殆则于来叶，仰观象乎古人。济文武于将坠，宣风声于不泯。塗无远而不弥，理无微而弗纶。配霑润于云雨，象变化乎鬼神。被金石而德广，流管絃而日新。
　　或苕发颖竖，离众绝致；形不可逐，响难为系。块孤立而特峙，非常音之所纬。心牢落而无偶，意徘徊而不能揥。石韫玉而山辉，水怀珠而川媚。彼榛楛之勿翦，亦蒙荣于集翠。缀《下里》于《白雪》，吾亦济夫所伟。
　　余每观才士之所作，窃有以得其用心。夫放言谴辞，良多变矣，妍蚩好恶，可得而言。每自属文，尤见其情。恒患意不称物，文不逮意。盖非知之难，能之难也。故作《文赋》，以述先士之盛藻，因论作文之利害所由，它日殆可谓曲尽其妙。至于操斧伐柯，虽取则不远，若夫随手之变，良难以辞逮。盖所能言者具于此云。
桑柘废来犹纳税，田园荒后尚征苗
　　或仰逼于先条，或俯侵于后章；或辞害而理比，或言顺而意妨。离之则双美，合之则两伤。考殿最于锱铢，定去留于毫芒；苟铨衡之所裁，固应绳其必当。
　　其始也，皆收视反听，耽思傍讯。精骛八极，心游万仞。其致也，情曈曨而弥鲜，物昭晰而互进。倾群言之沥液、漱六艺之芳润。浮天渊以安流，濯下泉而潜浸。于是沉辞怫悦，若游鱼衔钩，而出重渊之深；浮藻联翩，若翰鸟婴缴，而坠曾云之峻。收百世之阙文，採千载之遗韻。谢朝华于已披，启夕秀于未振。观古今于须臾，抚四海于一瞬。然后选义按部，考辞就班。抱景者咸叩，怀响者毕弹。或因枝以振叶，或沿波而讨源。或本隐以之显，或求易而得难。或虎变而兽扰，或龙见而鸟澜。或妥帖而易施，或岨峿而不安。罄澄心以凝思，眇众虑而为言。笼天地于形内，挫万物于笔端。始躑躅于燥吻，终流离于濡翰。理扶质以立干，文垂条而结繁。信情貌之不差，故每变而在颜。思涉乐其必笑，方言哀而已叹。或操觚以率尔，或含毫而邈然。
遥望洞庭山水色，白银盘里一青螺
　　普辞条与文律，良余膺之所服。练世情之常尤，识前脩之所淑。虽发于巧心，或受蚩于拙目。彼琼敷与玉藻，若中原之有菽。同橐籥之罔穷，与天地乎并育。虽纷蔼于此世，嗟不盈于予掬。患挈缾之屡空，病昌言之难属。故踸踔于短垣，放庸音以足曲。恒遗恨以终篇，岂怀盈而自足？惧蒙尘于叩缶，顾取笑乎鸣玉。
梦里相思，故国王孙路
　　若夫应感之会，通塞之纪，来不可遏，去不可止，藏若景灭，行犹响起。方天机之骏利，夫何纷而不理？思风发于胸臆，言泉流于唇齿；纷葳蕤以馺遝，唯豪素之所拟；文徽徽以溢目，音冷冷而盈耳。及其六情底滞，志往神留，兀若枯木，豁若涸流；揽营魂以探赜，顿精爽而自求；理翳翳而愈伏，思轧轧其若抽。是以或竭情而多悔，或率意而寡尤。虽兹物之在我，非余力之所戮。故时抚空怀而自惋，吾未识夫开塞之所由。
扬云霓之晻蔼兮，鸣玉鸾之啾啾
　　或讬言于短韻，对穷迹而孤兴，俯寂寞而无友，仰寥廓而莫承；譬偏絃之独张，含清唱而靡应。或寄辞于瘁音，徒靡言而弗华，混妍蚩而成体，累良质而为瑕；象下管之偏疾，故虽应而不和。或遗理以存异，徒寻虚以逐微，言寡情而鲜爱，辞浮漂而不归；犹絃么而徽急，故虽和而不悲。或奔放以谐和，务嘈囋而妖冶，徒悦目而偶俗，故高声而曲下；寤《防露》与桑间，又虽悲而不雅。或清虚以婉约，每除烦而去滥，阙大羹之遗味，同朱絃之清氾；虽一唱而三叹，固既雅而不艳。
　　伊兹事之可乐，固圣贤之可钦。课虚无以责有，叩寂寞而求音。函绵邈于尺素，吐滂沛乎寸心。言恢之而弥广，思按之而逾深。播芳蕤之馥馥，发青条之森森。粲风飞而猋竖，郁云起乎翰林。
　　体有万殊，物无一量。纷纭挥霍，形难为状。辞程才以效伎，意司契而为匠。在有无而僶俛，当浅深而不让。虽离方而遯圆，期穷形而尽相。故夫夸目者尚奢，惬心者贵当。言穷者无隘，论达者唯旷。
　　或藻思綺合，清丽千眠。炳若缛绣，悽若繁絃。必所拟之不殊，乃闇合乎曩篇。虽杼轴于予怀，忧他人之我先。苟伤廉而愆义，亦虽爱而必捐。
戍客望边邑，思归多苦颜
　　若夫丰约之裁，俯仰之形，因宜适变，曲有微情。或言拙而喻巧，或理朴而辞轻；或袭故而弥新，或沿浊而更清；或览之而必察，或研之而后精。譬犹舞者赴节以投袂，歌者应絃而遣声。是盖轮扁所不得言，故亦非华说之所能精。
向露冷风清，无人处，耿耿寒漏咽
冰簟银床梦不成，碧天如水夜云轻
　　诗缘情而绮靡，赋体物而浏亮。碑披文以相质，诔缠绵而悽怆。铭博约而温润，箴顿挫而清壮。颂优游以彬蔚，论精微而朗畅。奏平徹以闲雅，说炜晔而谲诳。虽区分之在兹，亦禁邪而制放。要辞达而理举，故无取乎冗长。

文赋拼音解读：

qīng hàn wēi wēi tòu bì wán，míng cháo duān wǔ yù fāng lán
lí táng sī qín sè，bié lù rào shān chuān
　　zhù zhōng qū yǐ xuán lǎn，yí qíng zhì yú diǎn fén。zūn sì shí yǐ tàn shì，zhān wàn wù ér sī fēn。bēi luò yè yú jìn qiū，xǐ róu tiáo yú fāng chūn。xīn lǐn lǐn yǐ huái shuāng，zhì miǎo miǎo ér lín yún。yǒng shì dé zhī jùn liè，sòng xiān rén zhī qīng fēn。yóu wén zhāng zhī lín fǔ，jiā lì zǎo zhī bīn bīn。kǎi tóu piān ér yuán bǐ，liáo xuān zhī hū sī wén。
huáng yè fù xī qiáo，huāng cūn wéi gǔ mù
　　qí wèi wù yě duō zī，qí wèi tǐ yě lǚ qiān；qí huì yì yě shàng qiǎo，qí qiǎn yán yě guì yán。jì yīn shēng zhī dié dài，ruò wǔ sè zhī xiāng xuān。suī shì zhǐ zhī wú cháng，gù qí qí ér nán biàn。gǒu dá biàn ér xiāng cì，yóu kāi liú yǐ nà quán；rú shī jī ér hòu huì，héng cāo mò yǐ xù diān。miù xuán huáng zhī zhì xù，gù tiǎn niǎn ér bù xiān。
　　huò wén fán lǐ fù，ér yì bù zhǐ shì。jí wú liǎng zhì，jǐn bù kě yì。lì piàn yán ér jū yào，nǎi yī piān zhī jǐng cè；suī zhòng cí zhī yǒu tiáo，bì dài zī ér xiào jī。liàng gōng duō ér lèi guǎ，gù qǔ zú ér bù yì。
　　yī zī wén zhī wèi yòng，gù zhòng lǐ zhī suǒ yīn。huī wàn lǐ ér wú hé，tōng yì zài ér wèi jīn。fǔ dài zé yú lái yè，yǎng guān xiàng hū gǔ rén。jì wén wǔ yú jiāng zhuì，xuān fēng shēng yú bù mǐn。tú wú yuǎn ér bù mí，lǐ wú wēi ér fú lún。pèi zhān rùn yú yún yǔ，xiàng biàn huà hū guǐ shén。bèi jīn shí ér dé guǎng，liú guǎn xián ér rì xīn。
　　huò sháo fā yǐng shù，lí zhòng jué zhì；xíng bù kě zhú，xiǎng nán wéi xì。kuài gū lì ér tè zhì，fēi cháng yīn zhī suǒ wěi。xīn láo luò ér wú ǒu，yì pái huái ér bù néng tì。shí yùn yù ér shān huī，shuǐ huái zhū ér chuān mèi。bǐ zhēn hù zhī wù jiǎn，yì méng róng yú jí cuì。zhuì《xià lǐ》yú《bái xuě》，wú yì jì fū suǒ wěi。
　　yú měi guān cái shì zhī suǒ zuò，qiè yǒu yǐ dé qí yòng xīn。fū fàng yán qiǎn cí，liáng duō biàn yǐ，yán chī hào wù，kě dé ér yán。měi zì zhǔ wén，yóu jiàn qí qíng。héng huàn yì bù chēng wù，wén bù dǎi yì。gài fēi zhī zhī nán，néng zhī nán yě。gù zuò《wén fù》，yǐ shù xiān shì zhī shèng zǎo，yīn lùn zuò wén zhī lì hài suǒ yóu，tā rì dài kě wèi qū jìn qí miào。zhì yú cāo fǔ fá kē，suī qǔ zé bù yuǎn，ruò fú suí shǒu zhī biàn，liáng nán yǐ cí dǎi。gài suǒ néng yán zhě jù yú cǐ yún。
sāng zhè fèi lái yóu nà shuì，tián yuán huāng hòu shàng zhēng miáo
　　huò yǎng bī yú xiān tiáo，huò fǔ qīn yú hòu zhāng；huò cí hài ér lǐ bǐ，huò yán shùn ér yì fáng。lí zhī zé shuāng měi，hé zhī zé liǎng shāng。kǎo diàn zuì yú zī zhū，dìng qù liú yú háo máng；gǒu quán héng zhī suǒ cái，gù yīng shéng qí bì dāng。
　　qí shǐ yě，jiē shōu shì fǎn tīng，dān sī bàng xùn。jīng wù bā jí，xīn yóu wàn rèn。qí zhì yě，qíng tóng lóng ér mí xiān，wù zhāo xī ér hù jìn。qīng qún yán zhī lì yè、shù liù yì zhī fāng rùn。fú tiān yuān yǐ ān liú，zhuó xià quán ér qián jìn。yú shì chén cí fú yuè，ruò yóu yú xián gōu，ér chū zhòng yuān zhī shēn；fú zǎo lián piān，ruò hàn niǎo yīng jiǎo，ér zhuì zēng yún zhī jùn。shōu bǎi shì zhī quē wén，cǎi qiān zǎi zhī yí yùn。xiè cháo huá yú yǐ pī，qǐ xī xiù yú wèi zhèn。guān gǔ jīn yú xū yú，fǔ sì hǎi yú yī shùn。rán hòu xuǎn yì àn bù，kǎo cí jiù bān。bào jǐng zhě xián kòu，huái xiǎng zhě bì dàn。huò yīn zhī yǐ zhèn yè，huò yán bō ér tǎo yuán。huò běn yǐn yǐ zhī xiǎn，huò qiú yì ér dé nán。huò hǔ biàn ér shòu rǎo，huò lóng jiàn ér niǎo lán。huò tuǒ tiē ér yì shī，huò qū yǔ ér bù ān。qìng chéng xīn yǐ níng sī，miǎo zhòng lǜ ér wèi yán。lóng tiān dì yú xíng nèi，cuò wàn wù yú bǐ duān。shǐ zhí zhú yú zào wěn，zhōng liú lí yú rú hàn。lǐ fú zhì yǐ lì gàn，wén chuí tiáo ér jié fán。xìn qíng mào zhī bù chà，gù měi biàn ér zài yán。sī shè lè qí bì xiào，fāng yán āi ér yǐ tàn。huò cāo gū yǐ lǜ ěr，huò hán háo ér miǎo rán。
yáo wàng dòng tíng shān shuǐ sè，bái yín pán lǐ yī qīng luó
　　pǔ cí tiáo yǔ wén lǜ，liáng yú yīng zhī suǒ fú。liàn shì qíng zhī cháng yóu，shí qián xiū zhī suǒ shū。suī fā yú qiǎo xīn，huò shòu chī yú zhuō mù。bǐ qióng fū yǔ yù zǎo，ruò zhōng yuán zhī yǒu shū。tóng tuó yuè zhī wǎng qióng，yǔ tiān dì hū bìng yù。suī fēn ǎi yú cǐ shì，jiē bù yíng yú yǔ jū。huàn qiè píng zhī lǚ kōng，bìng chāng yán zhī nàn shǔ。gù chěn chuō yú duǎn yuán，fàng yōng yīn yǐ zú qū。héng yí hèn yǐ zhōng piān，qǐ huái yíng ér zì zú？jù méng chén yú kòu fǒu，gù qǔ xiào hū míng yù。
mèng lǐ xiāng sī，gù guó wáng sūn lù
　　ruò fú yīng gǎn zhī huì，tōng sāi zhī jì，lái bù kě è，qù bù kě zhǐ，cáng ruò jǐng miè，xíng yóu xiǎng qǐ。fāng tiān jī zhī jùn lì，fū hé fēn ér bù lǐ？sī fēng fā yú xiōng yì，yán quán liú yú chún chǐ；fēn wēi ruí yǐ sà tà，wéi háo sù zhī suǒ nǐ；wén huī huī yǐ yì mù，yīn lěng lěng ér yíng ěr。jí qí liù qíng dǐ zhì，zhì wǎng shén liú，wù ruò kū mù，huō ruò hé liú；lǎn yíng hún yǐ tàn zé，dùn jīng shuǎng ér zì qiú；lǐ yì yì ér yù fú，sī yà yà qí ruò chōu。shì yǐ huò jié qíng ér duō huǐ，huò shuài yì ér guǎ yóu。suī zī wù zhī zài wǒ，fēi yú lì zhī suǒ lù。gù shí fǔ kōng huái ér zì wǎn，wú wèi shí fū kāi sāi zhī suǒ yóu。
yáng yún ní zhī àn ǎi xī，míng yù luán zhī jiū jiū
　　huò tuō yán yú duǎn yùn，duì qióng jī ér gū xìng，fǔ jì mò ér wú yǒu，yǎng liáo kuò ér mò chéng；pì piān xián zhī dú zhāng，hán qīng chàng ér mí yīng。huò jì cí yú cuì yīn，tú mí yán ér fú huá，hùn yán chī ér chéng tǐ，lèi liáng zhì ér wèi xiá；xiàng xià guǎn zhī piān jí，gù suī yīng ér bù hé。huò yí lǐ yǐ cún yì，tú xún xū yǐ zhú wēi，yán guǎ qíng ér xiān ài，cí fú piāo ér bù guī；yóu xián me ér huī jí，gù suī hé ér bù bēi。huò bēn fàng yǐ xié hé，wù cáo zá ér yāo yě，tú yuè mù ér ǒu sú，gù gāo shēng ér qū xià；wù《fáng lù》yǔ sāng jiān，yòu suī bēi ér bù yǎ。huò qīng xū yǐ wǎn yuē，měi chú fán ér qù làn，quē dà gēng zhī yí wèi，tóng zhū xián zhī qīng fàn；suī yí chàng ér sān tàn，gù jì yǎ ér bù yàn。
　　yī zī shì zhī kě lè，gù shèng xián zhī kě qīn。kè xū wú yǐ zé yǒu，kòu jì mò ér qiú yīn。hán mián miǎo yú chǐ sù，tǔ pāng pèi hū cùn xīn。yán huī zhī ér mí guǎng，sī àn zhī ér yú shēn。bō fāng ruí zhī fù fù，fā qīng tiáo zhī sēn sēn。càn fēng fēi ér biāo shù，yù yún qǐ hū hàn lín。
　　tǐ yǒu wàn shū，wù wú yī liàng。fēn yún huī huò，xíng nán wéi zhuàng。cí chéng cái yǐ xiào jì，yì sī qì ér wèi jiàng。zài yǒu wú ér mǐn fǔ，dāng qiǎn shēn ér bù ràng。suī lí fāng ér dùn yuán，qī qióng xíng ér jǐn xiāng。gù fū kuā mù zhě shàng shē，qiè xīn zhě guì dāng。yán qióng zhě wú ài，lùn dá zhě wéi kuàng。
　　huò zǎo sī qǐ hé，qīng lì qiān mián。bǐng ruò rù xiù，qī ruò fán xián。bì suǒ nǐ zhī bù shū，nǎi àn hé hū nǎng piān。suī zhù zhóu yú yǔ huái，yōu tā rén zhī wǒ xiān。gǒu shāng lián ér qiān yì，yì suī ài ér bì juān。
shù kè wàng biān yì，sī guī duō kǔ yán
　　ruò fú fēng yuē zhī cái，fǔ yǎng zhī xíng，yīn yí shì biàn，qū yǒu wēi qíng。huò yán zhuō ér yù qiǎo，huò lǐ pǔ ér cí qīng；huò xí gù ér mí xīn，huò yán zhuó ér gèng qīng；huò lǎn zhī ér bì chá，huò yán zhī ér hòu jīng。pì yóu wǔ zhě fù jié yǐ tóu mèi，gē zhě yīng xián ér qiǎn shēng。shì gài lún biǎn suǒ bù dé yán，gù yì fēi huá shuō zhī suǒ néng jīng。
xiàng lù lěng fēng qīng，wú rén chù，gěng gěng hán lòu yàn
bīng diàn yín chuáng mèng bù chéng，bì tiān rú shuǐ yè yún qīng
　　shī yuán qíng ér qǐ mí，fù tǐ wù ér liú liàng。bēi pī wén yǐ xiāng zhì，lěi chán mián ér qī chuàng。míng bó yuē ér wēn rùn，zhēn dùn cuò ér qīng zhuàng。sòng yōu yóu yǐ bīn wèi，lùn jīng wēi ér lǎng chàng。zòu píng chè yǐ xián yǎ，shuō wěi yè ér jué kuáng。suī qū fēn zhī zài zī，yì jìn xié ér zhì fàng。yào cí dá ér lǐ jǔ，gù wú qǔ hū rǒng cháng。
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①惊飚：谓狂风。晋殷仲文《解尚书表》：“洪波振壑，川洪波振壑;一惊飙拂野，林无静柯。”②昏鸦：即乌鸦。此指黄昏之时乌鸦乱飞.③冰合句：谓大河已为冰封，河水不再流动。李贺《北中寒》诗
凡是有关联合或对抗的行劝，都会有相应的计策。变化和转移就像铁环一样环连而无中断。然而，变化和转移又各有各的具体情形。彼此之间环转反复，互相依赖，需要根据实际情况进行控制。所以圣人生
王月山此作即由秋思写起，由清秋之景而滋生孤寂之感，由孤寂而顿起怀远之情。这首词的构思、语言和声调都很精致，时有佳句，令人称赏。就其语言风格而言，颇近周邦彦之作。宋代词坛，周邦彦以词
此诗乃诗人姜氏忽得友人送来相州（今安阳）佳酿及淇园竹笋，因此物乃沦陷之故国所产，故激动兴奋，欢欣宴饮。诗中透露出了诗人的爱国情怀。
人之所以区别于禽兽只是哪一点点呢，那就是“人性”！这个“人性”就是“爱”。野兽为了争夺食物，不惜残害同类，而人们为了争夺食物呢？有人性的就会相让，或是相帮；但也有的人不惜杀害同类而

相关赏析

释迦牟尼佛说：佛家弟子虽然远在数千里之外，但如果能一直记着我的戒律，切实奉行，那么他一定能修成佛家正果；在我身边左右的弟子，虽然他们经常见到我，但是如果他们不按照我的戒律办事，那么
写的是窗下纳凉的情景.开始两句就是对酷暑的控诉：“永日不可暮，炎蒸毒我肠”，然后就是对清凉的期盼：“安得万里风，飘飖吹我裳”。后面就是他纳凉时的情形,接着是由此的所思.(大致的意思
张若虚的生卒年不详，有些典籍（如余冠英、王永照作序的《唐诗选》），将他的生卒年定在约公元660~720年，即唐高宗龙朔至玄宗开元初，大约活了六十岁。至于《全唐诗》所说他与贺知章（越
唐伯虎点秋香 历史上虽有秋香其人，且和唐伯虎同是生活在明代中叶；不过她至少要比唐伯虎大二十岁。秋香虽在金陵高张艳帜，但她二人之间实难发生风流韵事。倒是祝枝山不知在什么场合见到秋香扇面，写了一首七绝：“晃玉摇金小扇图，五云楼阁女仙居；行间看过秋香字，知是成都薛校书。” 《唐寅诗集》中有诗名曰“我爱秋香”是一首藏头诗 我画蓝江水悠悠，爱晚亭上枫叶稠。 秋月融融照佛寺，香烟袅袅绕经楼。
秦、赵长平之战时，平都君劝魏安王说：“大王为何不实行合纵呢?”魏王说：“因为秦国答应让韩国把垣雍归还给我们。”平都君说：“我认为归还垣雍不过是一句空话。”魏王说：“这是什么意思?”

作者介绍

贾岛 贾岛（779～843）字阆仙，一作浪仙，范阳（今河北涿县）人。初出家为僧，名无本。后还俗，屡举进士不第。曾任长江主簿，人称贾长江。是著名的苦吟诗人。注重诗句锤炼，刻意求工。其诗情调凄苦，也偶有一些清新的小诗。与孟郊齐名，有「郊寒岛瘦」之称。有《长江集》。