闲情赋

闲情赋原文：

数年前也放狂，这几日全无况
梦绕边城月，心飞故国楼
念兰堂红烛，心长焰短，向人垂泪
初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
相思谩然自苦，算云烟、过眼总成空
黄叶仍风雨，青楼自管弦
夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
日暮平沙秋草乱，一双白鸟避人飞
情似游丝，人如飞絮泪珠阁定空相觑
离恨做成春夜雨添得春江，划地东流去
绿槐烟柳长亭路，恨匆忙分离去
猿啼客散暮江头，人自伤心水自流
激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！

闲情赋拼音解读：

shù nián qián yě fàng kuáng，zhè jǐ rì quán wú kuàng
mèng rào biān chéng yuè，xīn fēi gù guó lóu
niàn lán táng hóng zhú，xīn zhǎng yàn duǎn，xiàng rén chuí lèi
chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
xiāng sī mán rán zì kǔ，suàn yún yān、guò yǎn zǒng chéng kōng
huáng yè réng fēng yǔ，qīng lóu zì guǎn xián
fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
rì mù píng shā qiū cǎo luàn，yī shuāng bái niǎo bì rén fēi
qíng shì yóu sī，rén rú fēi xù lèi zhū gé dìng kōng xiāng qù
lí hèn zuò chéng chūn yè yǔ tiān dé chūn jiāng，huà dì dōng liú qù
lǜ huái yān liǔ cháng tíng lù，hèn cōng máng fēn lí qù
yuán tí kè sàn mù jiāng tóu，rén zì shāng xīn shuǐ zì liú
jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

咏物诗在中国起源甚早。从现存作品来看，《诗经》中的《鸱鸮》，《楚辞》中的《桔颂》已肇其端。魏晋以后，作者渐众，作品渐多，如张协、谢灵运、颜延之、鲍照、何逊等，都有“尚巧似”或“形似
戴复古在诗上是江湖派前辈，学贾岛、姚合，颇负盛名。他的词和他的诗一样，具有较强的现实性，气势奔放，亦不乏舒快自然之作。有《石屏集》，存词四十余首。宋宁宗嘉定十四年（1221），金兵
武王于是出兵伐商。到了鲜原，诏告邵公奭、毕公高。武王说：“啊呀，重视它啊!不与民争利，百姓就会忠诚。办事要认认真真，百姓是很难抚养的啊。人主降恩惠给百姓，百姓没有不来归服的，百姓归
在企业经营中，“擒贼擒王”之计可引早为：紧紧抓住事物发展的关键，或把握问题的重点。在开发新产品时，而对强手如林的产品市场，应着力研制生产力集众人之长于一身、技冠群雄的王牌产品，以增
　　宫庙深闭真是静谧，殿堂阔大结构紧密。名声赫赫圣母姜嫄，她的德性端正专一。上帝给她特别福泽，痛苦灾害没有经历。怀胎满月而不延迟，于是生出始祖后稷。上帝赐他许多福气。降下糜子谷

相关赏析

[1]东坡：指宋代著名文学家苏轼，字子瞻，自号东坡居士。[2]欧阳公：指宋代著名文学家欧阳修。[3]云岩：指苏州虎丘山，山上有云岩寺。[4]剑池：在虎丘山上。[5]弊箦（z
我年轻的时候带着一万多的士兵、精锐的骑兵们渡过长江时。金人的士兵晚上在准备着箭袋，而我们汉人的军队一大早向敌人射著名叫金仆姑的箭。追忆着往事，感叹如今的自己，春风也不能把我的白
“诸葛大名垂宇宙”，上下四方为宇，古往今来为宙，“垂于宙”，将时间空间共说，给读者以“名满寰宇，万世不朽”的具体形象之感。首句如异峰突起，笔力雄放。次句“宗臣遗像肃清高”，进入祠堂
这是一首怀人之作。它叙写了寒食节时对丈夫的怀念。开头三句写环境气候，景色萧条。柳、花而用“宠”、“娇”修饰，隐有妒春之意。接着写作诗填词醉酒，但闲愁却无法排解，已有万般怨尤。一句“
《题破山寺后禅院》是一首题壁诗。破山寺，即兴福寺，在今江苏常熟市西北虞山上。唐代咏寺诗为数不少，且有很多佳作 。常建的《题破山寺后禅院》，构思独具特色 ，它紧紧围绕破山寺后禅房来写

作者介绍

王褒 王褒(513-576)，字子渊，琅邪临沂(今山东省临沂县)人。梁元帝时官至吏部尚书、左仆射。西魏攻破江陵，梁元帝投降，王褒也降魏而到魏都长安，官至车骑大将军仪同三司。到了北周时期，王褒与庾信都曾受到重用，官至少司空，宜州刺史。王褒博涉史传，早有文名，在北朝与庾信齐名。现存作品主要是到北朝做官后的诗歌，多写羁旅之情、故国之思，和他在梁时的作品相比较，风格有所改变。有辑本《王司空集》。